Ik was nog maar 14 jaar toen ik voor het eerst tijdens een Navratri dienst de leiding had over heel de Mandir. Het was intimiderend om de leiding te hebben over niet alleen de dienst, maar ook over alles wat er achter de schermen moest gebeuren om een dienst te draaien. Zoals altijd stond ik dicht bij de ingang en verwelkomde een ieder die binnenkwam. Als je Pandit bent, leer je om echt te luisteren naar mensen. Ook hun gemompel. Ik vond het vreemd om negativiteit te horen van mensen naar elkaar toe. Ik hoorde commentaar van mannen naar hun vrouwen, van kinderen naar hun moeder en zelfs van vrouwen onderling naar andere vrouwen toe. Dit is natuurlijk maar een relatief klein groepje van alle mensen die in de Mandir zaten. Maar ik vond het triest dat dit de houding is van mensen naar elkaar toe – notabene in een Mandir!
De Pandit die dag de katha moest doen was op het laatste moment verhinderd, waardoor ik ook de katha moest houden. Heel lastig, want ik had mij niet voorbereid op de katha van de avond ervoor om deze te continueren. Terwijl ik liep naar de Vyas om van daaruit te preken, haalde ik in mezelf alle kennis dat ik had over wat ik zou kunnen vertellen om het verhaal van mijn voorgangers te voort te zetten. We waren gestopt bij hoe Durga Mata vereerd werd, nadat Zij Mahisasur had verslagen. Dus mijn katha moest beginnen bij Haar verering. Maar hoewel ik deze katha uit het hoofd kende, voelde ik een onzekerheid dat de katha niet goed was.
Het was pas nadat ik zat en naar het publiek keek dat ik gelijk wist waar ik het over moest hebben. Dit keer moest men niet horen over hoe Durga Mata vereerd werd. Men moest horen hoe Zij geëerd kan worden in ons dagelijks leven. Mijn katha duurde een half uur en het was in het Hindi, maar het komt neer op het volgende.Wat voor nut heeft het om Navratri te vieren?
Als je gelooft dat Bhagvaan, de God waaruit wij en alles in creatie zijn gekomen, zowel het mannelijke als het vrouwelijke principe bevat (Shiv-Shakti), dan geloof je dat Bhagvaan zowel mannelijk als vrouwelijk is. Daarom hebben wij Devi’s en Devta’s. Dezelfde Bhagvaan maar dan in alle vormen.
En als je gelooft dat wij allemaal een deel zijn van Bhagvaan en Hij zowel vrouwelijk als mannelijk is, dan zie je dat wij mensen de vrouwelijke en mannelijke manifestaties van dit Shiv-Shakti principe zijn op aarde.
Het principe van Shiv zit in de man, terwijl het principe van Shakti zit in de vrouw.
Hoe kan je dan een Puja thuis of in de Mandir doen om het vrouwelijke principe, welke je niet kunt zien, te eren, terwijl je de fysieke manifestatie van deze principe, de vrouw, niet kunt respecteren?
Hoe kan je bloemen offeren aan Durga Mata, als je niet snapt dat je Durga Mata al in huis hebt in jouw vrouw. Hoe kan je Durga Mata vragen om gunsten, als je jouw eigen moeder pijn en verdriet geeft? Hoe kan je zeggen dat je een Durga Bhakt bent als je Haar niet eens kunt accepteren wanneer ze in jouw huis geboren wordt als jouw dochter? Hoe kan je Haar aanbidden als Laksmi (geluk) en vragen om geluk en rijkdom, maar Haar niet accepteren als Ze in de vorm van schoondochter in jouw huis komt?
Hoe kan je Navratri eren in 9 nachten als je het principe erachter onteert op andere dagen. Navratri is een tijd van bezinning en zelf reflectie. Je gebruikt het om weer te snappen hoe je Mata kunt eren in jouw dagelijks leven. Als het je niet helpt om dit te snappen, wat voor nut heeft het dan om Navratri te vieren?
Sinds toen is mijn focus ook een beetje veranderd en probeer ik mensen te leren dat het Goddelijke ook geëerd moet worden in ons dagelijks handelen naar onszelf en ons medemens toe.