Keti Koti, het breken van de ketenen.
Een bijzondere dag waar wij 1 juli 1863 herdenken. Toen slavernij werd afgeschaft in Suriname. Door deze afschaffing werd de Suriname gevormd die wij kennen. Zonder deze afschaffing zouden er geen Hindoestanen, Javanan en Chinezen naar Suriname gebracht worden om op de plantages te werken. Keti Koti is een deel van de geschiedenis van ieder Surinamer of iemand met Surinaamse roots, ongeacht ras of religie.
Net zoals alle herdenkingen is het een kans om te feesten, maar ook om te reflecteren. Ja, slavernij is afgeschaft. En dat is mooi. Maar ondanks de afschaffing, hoeveel slaven lopen er nog rond?
Je kunt fysiek slaaf zijn, maar in jou denken vrij zijn. Maar je kunt ook fysiek vrij zijn en in jouw denken slaaf zijn. Er zijn vele manieren waarop de mens slaaf kan zijn of vrij kan zijn.
1 juli zie ik als een kans om te reflecteren hoe onafhankelijk wij mensen zijn. Hoe onafhankelijk wij fysiek, en belangrijker nog mentaal zijn? Hoe onafhankelijk zijn wij financieel of zelfs moreel? En hoe belangrijk is de onafhankelijkheid van de ander voor ons? Of is alleen ons eigen onafhankelijkheid belangrijk? Wat doen wij voor de ander om hem/haar vrijheid te geven of juist te ontnemen?
We kunnen het vieren met Keti Koti! (uitroepteken), of we kunnen nadenken en zeggen Keti Koti? (vraagteken).
Een gezegende dag voor een ieder, moge vrijheid de basis zijn voor ons doen en denken.
