Dit zijn Baba en Mai. Zij staan symbool voor alle voorouders die de stap hadden genomen om naar Suriname te komen en te blijven. Zij namen alleen mee wat zij konden dragen. Maar zij hebben wel ervoor gezorgd dat hun nakomelingen genoeg zouden hebben. Een groot deel van hen waren ongeletterd, maar zij hebben ervoor gezorgd dat hun nakomelingen zich zouden kunnen opbouwen en ontwikkelen zoals zij datwillen.
Baba en Mai hebben nooit bestaan. Zij zijn een collectieve voorstelling van onze voorouders die samen hard hebben moeten werken als een gemeenschap, zodat wij nu in het Westen kunnen genieten van een vrijheid die zij zelf niet hebben kunnen ervaren en misschien zelfs niet zouden kunnen indenken. ,
Op 5 juni herdenken wij en danken wij al deze voorouders. Wij danken hun dat wij nu op deze dag in staat zijn om ze te danken. Zonder hun opofferingen hadden wij niet bestaan. Suriname zou geen Suriname zijn zonder hen.
De culturele, financiële, religieuze en sociaal maatschappelijke bijdrage van Hindoestanen is niet weg te denken in Suriname. Het is een deel van de Surinaamse identiteit. En dit is dankzij de Hindoestaanse immigratie van 1873.
Wij hopen dat alle Baba’s en Mai’s waar hun zielen mogen zijn naar ons kijken met trots en ons de zegen geven, zodat wij het werk voort kunnen zetten voor de komende generaties.