Ik was gisteren bij een ondernemers bijeenkomst en ik werd geraakt door wat een dame op het podium zei tegen het publiek. (Haar naam kan ik me niet meer herinneren)
Voor je dromen moet je vechten. Je moet ervoor gaan en blijven geloven in jezelf. Als jij niet achter jouw eigen dromen zit, dan wordt je ingehuurd om iemand anders te helpen zijn dromen te verwezenlijken.
En ik dacht in mezelf, als je gek genoeg bent, dan ga je het nog gratis doen ook.
Ik heb heel veel jaren van mijn leven gegeven aan het verwezenlijken van anderen hun dromen. Dit ten nadele van mijn eigen dromen die ik niet alleen vaak opzij heb gezet, maar ook heb laten vergaan doordag er geen mogelijkheid meer is om sommige van die dromen nog waar te maken.
Ook op dit moment ben ik bezig anderen te helpen met hun dromen. En daar is niets mis mee. Wat voor een wereld zou het zijn als mensen elkaar niet gingen helpen en ondersteunen. Maar ik zie wel heel vaak dat wanneer ik hulp nodig heb met mijn dromen er weinigen zijn die mij op de lange termijn kunnen helpen en ondersteunen. Men helpt je even en gaan dan verder met hun dromen. En daar is ook niets mis mee. Zo hoort het. Je helpt even een ander, maar dan ga je verder met jouw eigen dromen. En dat is waar ik faal.
Ik kan niet verwachten dat een ander mijn visie of dromen begrijpt en mij helpt. Ik kan niet verwachten dat anderen onvoorwaardelijk en altijd paraat staan voor mijn dromen. Maar ik hoor ook deze dingen niet van mezelf te verwachten als het gaat om anderen hun dromen. Ik heb altijd gedacht dat als mensen elkaar blijven helpen en steunen, dan gaan ze samen vooruit. Maar zo werkt de wereld niet. De wereld is asynchroon. Omdat jij 100 uren stopt in andermans dromen, betekent het niet dat die ook 100 uren zal stoppen in de jouwe.
Ook moet ik zelf willen en geloven in mijn dromen in plaats van hopen dat een ander mij zal begrijpen en mij steunen zoals ik anderen help. Er is een zekere mate van empathie nodig om anderen te willen helpen en steunen en niet iedereen heeft die empathie meegekregen. En het maakt niet uit hoe empathisch je bent naar anderen, als zij het niet zo hebben meegekregen, dan zullen zij het niet zo plotseling ontwikkelen en voelen voor jou.
Ik schrijf dit op voor mezelf om te zien of ik werkelijk hier wat mee heb gedaan als ik over een paar jaar hier naar terug kijk. Maar ik schrijf dit ook op en plaats het online in de hoop dat ik ook anderen wakker schud die zoals ik hebben geleefd ten dienste van anderen en ten nadele van hunzelf.
Is jouw droom belangrijk? Ga ervoor en werk eraan. Blijf anderen helpen, maar offer daarvoor je eigen dromen niet op.
